W połowie XIV wieku Ruś Czerwona i Lwów znalazły się w granicach Królestwa Polskiego. W roku 1340 otruty został Bolesław Jerzy – piastowski książę władający księstwem włodzimiersko-halickim. Na wieść o tym w granice ruskiego państewka wkroczył Kazimierz Wielki, który przejął w nim władze na mocy wcześniejszych układów z krewniakiem. Rozpoczęła się gra o Ruś Czerwoną, na której skrzyżowały się wpływy Polski, Węgier i Litwy.
Od Kazimierza Wielkiego do Jagiełły
Do roku 1370 Lwów i całe księstwo włodzimiersko-halickie znajdowały się pod polskim panowaniem. Sytuacja zmieniła się po śmierci Kazimierza Wielkiego. Nowym władcą Polski został węgierski król Ludwik Andegaweński. We władztwie Ludwika Polska zajmowała zdecydowanie słabszą pozycje niż Węgry. Zaskutkowało to wcieleniem Rusi Czerwonej do Królestwa Węgier. Namiestnikiem włączonych do Węgier ziem został Władysław Opolczyk. Król Ludwik zmarł w 1382 roku nie pozostawiając męskiego potomka. Królestwa odziedziczyć miały po nim córki – Maria Polskę, Jadwiga Węgry.
„Założenie Szkoły Głównej przeniesieniem do Krakowa ugruntowane”, obraz Jana Matejki. Na obrazie widoczni władcy Polski: Kazimierz Wielki, Jadwiga i Władysław Jagiełło. Źródło: Wikimedia Commons
Historia potoczyła się inaczej. O następstwie tronów zdecydowały polityczne targi, a nie testament króla Ludwika. 16 października 1384 roku na Wawelu, na króla Polski koronowana została Jadwiga Andegaweńska. Wkrótce odrzucone zostały także pretensje Wilhelma Habsburga do ręki Jadwigi. Książę powoływał się na dawne zaręczyny z królewną i umowy z Ludwikiem Węgierskim. Panowie polscy patrzyli już jednak na wschód. 18 lutego 1386 roku Jadwiga stanęła na ślubnym kobiercu z wielkim księciem Litwy Jagiełłą. Związek połączył nie tylko królową i wielkiego księcia, ale także Polskę i Litwę, na stulecia…
„Portret królowej Jadwigi Andegaweńskiej”, autorstwa Marcello Bacciarelli. Źródło: Wikimedia Commons
Bitwa dwóch sióstr
Jadwiga przeszła do historii jako święta królowa. Mimo to potrafiła walczyć o interesy Polski także z bronią w ręku. Wiosną 1387 roku królowa Jadwiga stanęła na czele zbrojnej wyprawy na Ruś Czerwoną. Większość miast i zamków otworzyło przed polską królową bramy bez walki. Dopiero pod Stubnem drogę oddziałom polskim zagrodziły wojska węgierskie. Doszło do starcia, które do historii przeszło jako „bitwa dwóch sióstr”. Naprzeciw siebie stanęły przecież siostry Andegawenki – Jadwiga i Maria. Batalia zakończyła się całkowitym zwycięstwem polskim. Starości węgierscy zostali usunięci, a Ruś Czerwona i Lwów przyłączone do Polski. Lwów już wkrótce stał się jedną z czołowych polskich metropolii. Utrzymał tą pozycje aż do 1945 roku…
Piotr Worwa
Bibliografia:
Jasienica Paweł, Polska Piastów, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1986.
Tytułowa grafika: „Powtórne zajęcie Rusi. Bogactwo i oświata. R.P. 1366.”, obraz Jana Matejki. Źródło: Wikimedia Commons
